Het dagelijkse leven - Reisverslag uit Mesa, Verenigde Staten van coosindevs - WaarBenJij.nu Het dagelijkse leven - Reisverslag uit Mesa, Verenigde Staten van coosindevs - WaarBenJij.nu

Het dagelijkse leven

Door: Coos

Blijf op de hoogte en volg

24 Januari 2010 | Verenigde Staten, Mesa

Deze laatste weken is er niet zo heel veel bijzonders gebeurd (vind ik dan). Dus daarom zal ik iets vertellen over de omgeving, mijn school en het klimaat.

Ik woon in Mesa in Arizona. Mesa is een grote stad midden in de woestijn en het ligt tegen Tempe en Phoenix aan. De wegen zijn hier echt heel groot, zelfs midden in de stad zijn de meeste wegen 6 banen breedt. Dus in de morgen hebben we bijna nooit files. We staan met de auto in ieder geval nooit stil.

Iedere doordeweekse morgen brengt Michele mij en Kirsten naar school. Ik ga naar Mesa High School. Het eerste uur begint om 8 uur. Na het 4e uur (om 12 uur) hebben we een uur lunch. In die tijd haal je een lunch in de cafetaria of buiten bij kleine winkeltjes. Omdat ik senior (laatstejaars) ben, mag ik ook buiten de campus lunch halen. Daarna heb zijn er nog 2 lessen en om 3 uur zijn we klaar met school.
De Amerikaanse scholen draaien om sport en schoolspirit en traditie. Ook onze school heeft een groot footballstadium, een voetbalveld, 8 tennisbanen, een sportschool, 2 softballvelden, 2 danszalen en een grote gymzaal. Sporten telt als een gewone les, maar is niet verplicht. Als je voor het leven van een sporter in een team kiest, heb je een zware training. (Haha, dat is ook de rede dat ik er niet voor heb gekozen.) Ursula, het meisje uit Nieuw-Zeeland zit in het meidenvoetbalteam. Ze schrapt het 6e uur en begint met de training. Dan sport ze van 2 tot 6 uur in de avond. De footballplayers hebben het nog zwaarder, die trainen ook in de lunch en op zaterdagen. Scholen maken van alles een competitie, er zijn wedstrijden voor acteren, sporten, tekenen, eigenlijk in alles. Er heerst harde strijd tussen de scholen om de beste te zijn.

Mijn school haalt zijn trots uit traditie. Deze school werd opgericht in 1899. Als je de hele geschiedenis wil weten: http://www2.mpsaz.org/mesa/info/history/files/mesa_high_history.pdf Dus mijn school is de oudste in de staat en één van de oudste in de hele natie. Iedereen beweerd dus dat we de meeste tradities hebben en dus de beste school zijn. Ze zijn er zo van overtuigd dat ook ik nu beweer dat MHS de beste high school is.

Er is ook een hoop schoolspirit. Iedere maand is er een assembly in de auditorium. Daar wordt door Stuco (student counsel, de klas waar ik in zit, we organiseren alle gebeurtenissen in onze school) een bijeenkomst gehouden voor de hele school. Er wordt meestal geacteerd en er worden video’s laten zien om de schoolspirit aangewakkerd te houden. De mensen zijn trots op hun school. Het is ook een soort van familietraditie. Ik ken mensen die de 4e generatie in de school zijn. Als je ouders naar MHS zijn gegaan, dan wordt er ook van jou verwacht om naar dezelfde school te gaan.

Zoals ik al eerder vertelde, woon ik in een woestijn klimaat. Het regent hier 20 dagen in het jaar. Toevallig hebben we net 3 dagen veel regenval gehad. De stad is daar helemaal niet op gemaakt. Overal stonden grote plassen water en op school moesten we soms over hekken klimmen om maar niet door de plassen te lopen (waren zeker 10 cm diep). Gelukkig is het deze morgen weer lekker weer en schijnt het zonnetje weer. Overdag is het meestal 20 graden. Ik kan dus niet echt zeggen dat we hier jaargetijden hebben. Wel gek, in januari nog in je bikini buiten liggen.
Ons huis is in een rustige buurt waar voornamelijk oude mensen wonen. Als je het wil opzoeken op google maps: http://maps.google.nl/maps?rls=ig&hl=nl&source=hp&q=1046%20s%2073rd%20street%20mesa%20arizona&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wl Zoals je altijd in de films ziet zijn er op de stoep van de huizen, witte brievenbussen met rode vlaggetjes. De huizen zijn allemaal op de begane grond en overal zijn cactussen, woestijnplanten en palmbomen. Het is illegaal om een cactus om te hakken en je moet een vergunning aanvragen als je er één wil weghalen. Het duurt honderden jaren om de cactussen zo groot te laten groeien. Als je hem vernielt zien ze dat als een belediging van de staat, want de cactus is het symbool van Arizona. Geloof dat er hele grote boetes op staan.

Volgens mij heb ik nu de meeste alledaagse dingen verteld.Als jullie nog dingen willen weten of als ik iets ben vergeten moeten jullie maar reageren, dan kan ik altijd nog iets toevoegen aan de blog.

See ya soon!

  • 24 Januari 2010 - 19:10

    Milou:

    Heyy Coosie ^^,

    Erg leuk dat je hier ook een keertje over verteld! En je maakt me wel erg jaloers hoor, t sneeuwt hier dus ALWEER... Ik zou ook echt graag weer in mn bikini buiten kunnen liggen zonder dat ik zou bevriezen xD

    xx, hugs en liefs Mii

  • 24 Januari 2010 - 19:13

    Ans:

    de ergste regenval in 10 jaar, was hier gister op het nieuws met beelden uit california en arizona. heb je dat in elk geval wel meegemaakt, zoveel hemelwater! luuk had een dag eerder az verlaten, zit nu in oklahoma-city en verhuisd komende week naar....? maar dat heb je vast al van hem gehoord! ik ga ns googlen naar je huis! groetjes,
    Ans

  • 24 Januari 2010 - 19:28

    Tineke:

    Leuk hoor om zo de indeling van je schooldag te lezen. Ook die video's zijn heel leuk, totaal anders dan hier. En ook heel bijzonder om het filmpje te zien van jouw straatomgeving. Dat dat toch allemaal maar kan..
    Geniet van het mooie weer. Hkier heeft het weer gesneeuwd.
    groetjes tineke en een poot van Gentle

  • 26 Januari 2010 - 21:52

    Lotte - Niet Je Zus:

    Hmm.. ik krijg door jouw foto's ineens érg veel zin om op vakantie te gaan!

    Leuk dat je zelf ook zegt 'net als in de film...' want dat is eigenlijk wat ik de hele tijd denk als ik jouw blogs lees ;)

    xxxx
    Lot

  • 29 Januari 2010 - 18:21

    Bernadette:

    Hai Eva,

    Leuk weer een update, maar ben je je nu zo aan het vervelen dat we nu je dagindeling krijgen? ghehe ;) grapje hoor! Waar blijven de wilde verhalen denk ik steeds....

    xx

  • 03 Februari 2010 - 12:00

    Toni:

    Hoi Eva,
    afgelopen weekend vertelde Anne over jouw blog. Vandaag ben ik vrij, dus had ik even tijd. Ik ben al twee uur aan het lezen en kijken (en dan heb ik de video's nog niet eens gezien!!). Heel leuk om alles te lezen, trouwens, je schrijft heel beeldend. Nog heel veel plezier en ik hoop dat je nog veel schrijft, want nu blijf ik je volgen.
    groetjes uit Rotterdam

  • 07 Februari 2010 - 10:48

    Didi:

    Het klinkt inderdaad als een Amerikaanse film zoals je het beschrijft. Die schoolspirit is wel heel anders dan hier hè, het lijkt of er nauwelijks een leven naast de school is...En dan die foto van dat zembad: sorry hoor, dat kan ècht niet! Weet je wel dat wij hier al weken in de kouwe natte prut zitten? Je bent nu denk ik op de helft en het klinkt ook of je er meer gewend bent. Fijn dat je nog Nederlands kan schrijven....Dag, heb het goed, liefs Didi

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Mesa

Actief sinds 03 Aug. 2009
Verslag gelezen: 195
Totaal aantal bezoekers 30185

Voorgaande reizen:

29 Juli 2009 - 13 Juni 2010

Voor een jaar in de VS

04 Juli 2010 - 30 November -0001

Kinderkamp in Belgie

Landen bezocht: