Jongens in rokjes en neonfeesten

Er zijn weer een aantal spannende dingen gebeurd:

Na de ramp in Haïti besloot Student Counsel een actie op te zetten om geld in te zamelen. Ik heb stencils gemaakt zodat iedereen met spuitbussen teksten op hun shirts konden spuiten. (Zie de foto voor mijn zelf gemaakte shirt.)

Voor Valentijnsdag heeft Student Counsel de school een Heart Attack gegeven. De hele school was volgehangen met papieren harten. De studenten schreven erop, dus aan het einde van de dag was onze school één en al liefde.

Vorige vrijdag was er op school een neonfeest. Kirsten en ik zijn dus de hele dag op school geweest om eerst de lessen te volgen en daarna het feest op te zetten. We vonden uit dat als je met highlighters op je arm tekent het oplicht in blacklight. Supertof! Onze armen zaten helemaal vol met teksten en tekeningen. Het feest zou beginnen na de belangrijke basketball game tegen Hamilton. (Hamilton is onze grootste concurrent!) De stemming na de overwinning zat er al goed in. Iedereen ging hyper en opgefokt naar het feest. Dat was echt een gezellige avond. Die avond hebben we in het huis van Liz geslapen en een filmpje gekeken.

Ik had vorige week echt de subteacher out of hell! Echt, ze zouden haar levenslang moeten opsluiten. Wat een gemenerik. Het begon dus zo: Het was tijdens tekenen, ik was in de boekenkast aan het zoeken naar een boek, toen stuurde ze me weg, want ze had haar “space”nodig.
Een klasgenoot zat niet op haar plaats. Dus de sub eiste dat ze terug moest naar haar plek. Maar dat kon helemaal niet, omdat de tafel waar ze normaal aan zat was weggehaald. Dus de subteacher told her to “shut your mouth”. Dat is dus niet normaal, en zeker niet van een leraar. Dus dat meisje uit haar dak, eerste persoon eruit gestuurd. De jongen naast me was zijn kleuren aan het uittesten en ze besloot dat hij niet aan het werk was. Dus ook hij werd eruit gestuurd. Zijn vriendin was zo pist dat ze ook meteen is opgestaan. Een kwartier voordat de bel ging was er nog maar één vierde van de hele klas over. Kwam ze dus naar mij toe: Wat heb je allemaal gedaan vandaag? Dat was dus vrij weinig, want ik heb de hele les in een scheur gelegen vanwege haar overdreven gedrag. (De tranen stroomden over mijn wangen, haha dat klinkt wel heel erg dramatisch, maar echt gebeurd!) Ze besloot dat ik niet genoeg had gedaan, dus schreef ze mijn naam op. (De hele klas stond op de lijst.) Ze vroeg mijn naam. Ja, dat is lachen natuurlijk, als je een Nederlandse naam hebt. Ze vroeg me het te spellen. Dat ging niet al te snel natuurlijk… Toen ik bij het 3e deel van mijn naam kwam snauwde ze me. “ja, jij moet naar de verpleegster, want je bent gek in je hoofd. Je kunt niet eens je eigen naam spellen”. Dus ik keek haar in het gezicht, en mijn mond viel open. Daarna begon ik hysterisch te lachen. Recht in haar gezicht. Werd ze helemaal knalrood. Ze had een fucsiaroze shirt aan, dus dat vloekte nogal samen. Gelukkig hadden we haar maar voor één keer. Mijn normale tekenleraar is echt stukken aardiger.

Deze vrijdag was de ‘Bun Bun’. Dat is een cheerleaderdans voor jongens. Het is een soort van persiflage van de overdreven blije dansjes van de cheers. (Zie de foto’s.) Deze bijeenkomsten in de gym worden gebruikt om de spirit in de school op te zwepen. Dit weekend zijn er veel belangrijke wedstrijden dus is het belangrijk dat er veel fans zijn om de teams aan te moedigen.

Oja! Voor ik het vergeet, je zult het niet geloven. Ik heb een Honor Roll gekregen. Een student krijgt zo’n diploma als alle gemiddeldes hoge B’s en A’s zijn. Ik heb geen idee hoe ik het voor elkaar heb gekregen.

Nu weten jullie ook weer hoe het er bij mij voor staat! Ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin. Over ongeveer 100 dagen zal ik in het vliegtuig naar Nederland zitten. In het begin keek ik er heel erg naar uit om weer terug te komen, nu begin ik er steeds meer tegenop te zien om afscheid te moeten nemen van alle lieve mensen hier.

Liefs Eva

P.s. Sorry als er meer spelfouten in mijn blog staan. Mijn Nederlands is erg achteruit gegaan. Mijn Engels gaat gelukkig nog steeds vooruit