Het aftellen is begonnen!

Nou, het aftellen is begonnen. De dagen gaan nu heel snel. Ik geniet van iedere dag en ik probeer nu uit elke dag alles te halen. Moeilijk vind ik het wel. Er zijn hier zulke lieve mensen die ik nu voor een lange tijd of misschien wel nooit meer ga zien. Kevin en Nate, twee vrienden van mij hebben me al aangeboden dat als ik in Amerika wil komen wonen dat ik bij hen mag intrekken. Natuurlijk ga ik ook Kirsten missen, mijn gastzusje uit Duitsland. We hadden een hele moeizame start maar nu voelt ze echt als een zus voor me en ik weet dat ze altijd voor me klaarstaat. Mark en Michele zijn de meest hartelijke en gastvrije mensen die ik ooit heb ontmoet. Ze hebben mij in hun leven en huis toegelaten en ik denk dat ik het niet beter had kunnen treffen. Zoals jullie zien ben ik me echt al aan het klaarmaken voor mijn vertrek. In 7 weken komen mama en Jan (mijn stiefvader) mij al ophalen en in 9 weken ben ik terug in Nederland. Ik zal op de 13e van Juni (sorry, ik had Juli neergeschreven) aankomen op schiphol. De tijd weet ik nog niet, zodra ik die weet zal ik het op mijn volgende blog laten weten.

Wat ik door mijn enthousiasme over La helemaal vergeten ben om te vertellen is dat ik heb deelgenomen aan de school talentshow. Ik heb met mijn lichtpois een superoptreden gegeven voor ongeveer 600 mensen. Van te voren had ik een hoop mensen uitgenodigd die ik ken, dus toen ik opging was er veel applaus en gejoel voor me. Het optreden ging ongeveer hoe het moest gaan, helaas was halverwege één van mijn lichtjes uitgegaan dus ik moest hem vlug weer aanzetten. Na afloop waren de mensen die ik heb gesproken super enthousiast.

Een vriend van mij uit Nederland (Pim) doet hier zijn opleiding voor piloot en hij woont maar 10 minuutjes bij me vandaan. Wel een beetje raar, om hier in Amerika met hem om te gaan, maar wel heel gezellig. Vorige week kwam hij aan en vroeg me om mee te gaan om wat kleding te kopen. Omdat het zo verschrikkelijk heet is hier had ik hem aangeraden om zijn kleding pas hier te kopen in plaats van in Nederland. Scheelt een hoop bagage en gedoe. De afgelopen week heb ik een aantal keren met hem afgesproken, Kirsten vindt hem wel gezellig, dus zij gaat ook vaak mee.

Deze woensdag ben ik naar de ‘bridal shower’ gegaan van Nettie, de zus van Mark. Zij gaat deze zaterdag trouwen. Op zo’n shower is het de bedoeling dat je de bruid cadeautjes geeft en spelletjes speelt. Ik had het een stuk erger verwacht eigenlijk want ik had de meest verschrikkelijke verhalen gehoord over sekskado’s, maar zo ver kwam het nog net niet. Wat me wel heel zenuwachtig maakte is dat met ieder cadeautje “aaaaaaaahhhh”s en “oooohhhhhh” geroepen werd. Na het 7e cadeautje weten we het wel. Maar goed, het zijn Amerikanen, dus het hoort er bij. Kirsten en ik konden er wel om lachen. Deze zaterdag is Netties trouwerij. Ze zal in de Temple worden ‘gesealed’. Die is alleen toegankelijk voor mormonen dus zullen de niet mormonen buiten in de tuin moeten blijven wachten. Vind ik helemaal geen ramp want het is een hele mooie grote tuin met echt gras!

Morgen is Morp! Ik heb daar zo’n zin in! Morp is het feest voor Prom, het is meisje vraagt jongen en dit jaar is het thema “Island in the sun”. De meeste mensen vragen hier hun dates voor de dansen op een speciale manier. Ik wilde heel graag met Nate gaan, dus heb ik een gigaposter gemaakt met: Nate + Eva = Morp?. Toen hij de poster zag zei hij meteen ja, dus hij is mijn date voor morgen. We plannen om volgende week uit eten te gaan en naar de film. De afgelopen 2 dagen hebben Kirsten, Mei en ik geshopt in verschillende winkelcentra om een goede en zomerse outfit te zoeken dat bij het thema past. Ik heb een jurk gevonden, die zullen jullie in de volgende blog wel zien.

Als er nog verzoeken zijn over wat ik moet schrijven hoor ik het graag. Ik hoor regelmatig van mijn ouders dat ik een hoop dingen vergeet te vertellen die ik normaal vind, maar die voor jullie heel speciaal zijn. Dus als er verzoeken zijn dan hoor ik het wel… Binnenkort geef ik jullie een update over Morp en de trouwerij. Tot dan!

Groetjes,
Eva