Dikke party, geiten melken en indianen

Allereerst, ik schaam me diep dat ik al zo’n tijd geen blog online heb gezet, maar het kwam er echt niet van. (Had er eigenlijk tijd voor moeten maken, maar op vrije avonden is slaap of een computerspel soms toch iets aantrekkelijker.) Daarom presenteer ik u (weleenswaar een nogal laat), blog nummer 7!

Wat heb ik voor de vakantie een drukke week gehad! Er zijn zelf dagen geweest dat ik 14 uur opschool was, ivm de voorbereidingen voor de homecoming en de dans. (In de avonden in de bak van de truck op naar de Taco Bell om even snel iets naar binnen te proppen.) Uiteindelijk zijn Kirsten en ik samen naar de dance gegaan, dus zonder de jongens. Het bleek dat ze zich niet aan hun afspraken hielden, dus Kirsten en ik vonden het maar beter om ze niet mee te nemen. Achteraf een goede keuze, want ik heb me prima vermaakt met het organiseren, regelen en dansen natuurlijk. Wel gek, een groot feest, dansende mensen en cola, dus geen alcohol. Niet dat ik het erg vind, maar het is wel even wennen. De voorbereiding (zie make-uppen, tutten en vooral een hoop gegiegel) hebben ons 3 uur geduurd. (incl shoppen vooraf 7 uur) Het resultaat was dan ook echt goed gelukt, al zeg ik het zelf... Op de weg naar huis hebben we Beth (zus van Mark) gebeld met de vraag of ze over wilde komen om ons haar te doen, noodgeval. Zij is echt geweldig met haar. Ze heeft Kirsten omgetoverd tot een knappe meid en mij tot een schattig jaren 60 meisje. (Het is dus toch mogelijk.) Ik zal ook de foto’s online zetten.

In de spiritweek is er iedere dag een kledingthema. Het viel me op dat mensen zich dus echt verkleden voor deze themadagen. Ik had verwacht dat niemand er echt aan mee deed, maar op piratendag heb ik toch echt even het gevoel gehad om op Pirates Island te zitten en op dierendag heb ik mensen hele koeienkostuums zien dragen.

Op donderdag was de Bonfire. Om dat maar even uit te leggen voor de slimme moeders, dat is een groot vreugdevuur ter voorbereiding van de footballgame. (Dus geen verbranding van het paard van Ankie!)
Vrijdag was er op school een parade, met grote themakarren en een carnaval. Dat is een markt waar clubs geld verdienden door activiteiten te organiseren of voedsel te verkopen. Heb maar niet verteld hoe wij in Nederland carnaval vieren. In de avond was er dé grote footballgame. Natuurlijk hebben we gewonnen. Na het 2e kwartaal werden de koning en koningin van het feest bekend gemaakt. (En natuurlijk sta ik op de foto met de koning!)

In de vakantie had Mark ook vrij genomen, dus we hebben allemaal leuke dingen gedaan. We zijn die maandag eerst naar een oude kerk gegaan uit 1798. Voor onze begrippen is dat niet zo oud, maar Mark vertelde dat dit wel eens één van de oudste kerken kon zijn in heel Amerika. Het zag er heel gek uit, omdat het een beetje Europese Katholieke stijl was, maar ook een vleugje anders. (Als mijn oude docente Handenarbeid dit leest, wil je het me alsjeblieft vertellen wat die andere stijl is? Ook hiervoor zie de foto’s!)
Daarna naar Old Tucson gegaan. Welcome to cowboyland! Dat is een filmset waar al 70 jaar en nog steeds westernmovies worden gemaakt. Kirsten begon te gillen alsof alle kleding bij de H & M was afgeprijsd naar 0,10 cent. Mark liet ons die avond een film zien die daar was opgenomen. Alles was hetzelfde, alleen de saloon had een likje verf gekregen.

Dinsdag een lekker luierdagje gehad. Kirsten en ik hebben ons prima vermaakt met rondsjokken in de mall en dingen passen die overduidelijk lelijk waren. Mark vond het allemaal wel best en hobbelde er een beetje achteraan.

Donderdag zijn Kirsten en ik afgereisd naar downtown Phoenix om haar (ondertussen ex) vriend op te zoeken. We hebben wat gegeten met Leonie (Duitsland), Humman (Bangladesh), een jongen uit Pakistan (omgedoopt tot Paki) en Abdou (Marokko). Het was onwijs fijn om gewoon weer eens wat rond te hangen met mensen en in een park niks te liggen doen.
Kirsten en ik waren het zat om iedere keer afhankelijk te zijn van andere mensen, dus we hebben voor het eerst met het openbaar vervoer gereisd. We waren een beetje zenuwachtig, want ik heb echt de meest verschrikkelijke horrorstory’s gehoord. Het is helemaal geen drama. De grond hier is schoon, er is geen graffiti en de mensen zijn beleefd. Er is zelfs een speciale fietsenophangrek! Dit is zeker voor herhaling vatbaar. (Reistijd: 2 uur, dat is dan weer minder, maar je moet er iets voor over hebben om een grote zelfstandige meid te zijn.

In het laatste weekend van onze vakantie zijn we naar de ouders van Mark gereden. Dat was ‘maar’ 3 uur rijden! Om 10 uur in de avond kwamen we via een ongeasfalteerd weggetje aan in een oud huis. Kirsten was redelijk in paniek, want haar telefoon had geen bereik. M en M hadden al wel verteld dat ik in de middle of nowhere terecht zou komen, maar had niet verwacht om zo afgelegen te zijn. We sliepen in de trailer. Kan het echt een avontuur noemen, voor je je bed in gaat je bed checken op schorpioenen, er rekening mee houden dat er illegale Mexicanen de kippen kunnen stelen (dus jachtgeweer naast het bed van de vader van Mark) en een ratelslang onder de trailer die je dus wel hoort, maar niet ziet... Echt een leuk weekend. In de ochtend sta je een geit te melken, daarna naar een oude kopermijn waar ik claustrofobisch werd en nog geen 4 uur later sta je in Tumbstone. Dat is een oud cowboydorp waar ze de gewoonte hebben om op zaterdag in cowboykleding rond te lopen.

De zaterdag dit weekend heb ik (echte) chinees gegeten met Mei en Noura. Noura en ik waren een beetje verdwaald, maar Mei begon al in rap chinees met de ober te praten. Ik snapte er echt helemaal niets van. Heb uiteindelijk ‘iets met vlees’ besteld. Gelukkig pakte het goed uit. Ook eend geprobeerd, was helemaal niet verkeerd, maar toen het beeld van de eenden op mijn oude school in mijn hoofd zat, smaakte het toch niet meer. (voor de mensen die niet naar de rsg gingen, die rsg-eenden eten dus echt alles, filters van sigaretten, chocoladekoekjes van de Aldi waar ze bijna in stikken en als kers op de taart de diaree van de andere eend). Nadat we de meiden hadden afgezet, hebben we Ursula opgehaald (exchangestudent uit Nieuw Zeeland). Ik kan het echt heel goed met haar vinden omdat het niet zo’n meisje-meisje is. Die avond met Mark, Michele en Ursula naar een indianen-ceremonie/ feest gegaan. Echt tof, ze droegen grote verenpakken en ze zongen teksten in het indiaans. (Klonk een beetje zoals een koe die loeit, maar dat is onrespectvol om te zeggen, dus ik noem het bijzonder.) Op zondagmorgen hebben Ursula en ik poging gedaan om naar de mall te lopen. Op de hoek van de straat besloten om het toch maar niet te doen, het was zo warm dat we al op ons kookpunt zaten. In plaats daarvan 2 films gezien.

Het leven hier begint al steeds gewoner te worden. Dat zou je niet zeggen, met zoveel spannende verhalen op de blog, maar het is natuurlijk helemaal niet leuk om te vertellen dat ik een avond aan mijn huiswerk heb gezeten, alweer naar de nurse ben gestuurd of dat ik moe was en om 8 uur mijn bed in ging. Ik heb af en toe wel heimwee. Niet genoeg om me tranen met tuiten in de badkamer op te sluiten en huilend in de badkuip in slaap te vallen, maar heb er af en toe gewoon genoeg van. Dan denk ik, ‘en nu wil ik wel weer naar huis’. Onzin natuurlijk, er is nog zoveel te doen en te beleven. Als ik zulke buien heb gaan we meestal even een koffie halen bij de Starbucks, of prop ik me vol met Ben en Jerry’s.

Dat was het voor deze weken.

See ya!

X (Eva) Coos