De “nurse” en de wc-bureaucratie

Zoals beloofd is mijn blog dit keer geschreven over de nurse en de wcstory.

In mijn eerste week was ik mijn boeken aan het ophalen toen mij werd verteld dat ik naar de nurse moest. Dat houdt dus in dat je kleding niet correct is en dat de verpleegster je wel even zou omkleden naar de schoolregels. Nu had ik natuurlijk al wel van te voren gehoord dat ze redelijk strikt waren in de kleedregels maar had niet verwacht er al zo snel problemen mee te hebben. Er was me al verteld dat als de nurse mijn kleding niet goedkeurde er 2 opties waren; of naar huis of ze zou je kleding geven die je oma nog niet zou willen dragen.
De meiden in mijn klas keken me met een medelevende blik aan, dus ik begon al flink te zweten. Ik hoopte dan al op de 1e optie, naar huis gaan en de volgende dag met fatsoenlijke kleding naar school komen. Het zou wat zijn als ik al op de 4e dag het Hollandse meisje met omakleding zou worden genoemd. (kreeg weer wat eersteklassersvisioenen)

Daar aangekomen viel het allemaal best wel mee. Ik moest van haar opstaan en toen heeft ze mijn kleding ongeveer 10 seconden aandachtig staan scannen. Met een “ah” kwam ze tot de conclusie dat de boezem van mijn jurkje te laag was. Ik vond het helemaal niet aanstootgevend, maar het was niet volgens de schoolregels. Even voor de duidelijkheid, in je hals zitten twee botjes naast elkaar. Als je daaronder 4 vingers legt, zou dat de grens moeten zijn van je decolleté. Lang leven de schoolregels. Meisjes zijn geoorloofd om hun broekjes zo kort te dragen dat je net niet die onderbroek ziet, maar mijn elegante jurkje zou dus te diep zijn. Dan hebben we het dus over 2 cm… Ze heeft de hele boel wat opgehoogd met een veiligheidsspeld aan de achterkant. Toen was mijn jurkje dus te kort aan de onderkant. Dat was voor haar dus weer geen probleem, maar voor mij wel! In de lunch was ik het zo zat om geïrriteerde oksels en een jurkje tot mijn kin te hebben dat de veiligheidsspeld gewoon weer in mijn tas verdween.

Ik heb al eerder in mijn vorige schrijfsels geklaagd over de manier waarop we als kleine kindertjes worden behandeld. Ik begin nu te leren dat we in Nederland helemaal niet zoveel achterlijke regeltjes hebben die nergens op slaan, in Amerika kunnen ze dat natuurlijk beter!
Als je dus naar de wc wil tijdens de les hebben ze hier dus een speciaal systeem:

Eerst moet je de docent vragen of je naar de wc mag. Dit mag pas 10 minuten na de bel. Aan het begin van de semester geeft een docent vier ‘wc-bonnen’. Deze moet je dus geven, vervolgens moet je je studentenpas laten zien om te laten zien wat je naam is en dat ik de echte Eva van der Velde ben. Daarna vul je dus op een papier bij de deur in op welke tijd je naar de wc ging en na afloop moet je weer de tijd invullen zodat ze kunnen checken of je echt maar voor 5 minuten naar de wc ging. Dit gaat dus ook in het schoolbestand! (Ik probeer zo min mogelijk te gaan, ik wil niet dat de hele school weet dat ik op maandag 7 september van 12.31 tot 12.36 moest plassen.)
Dan pak je de hallpass en kan je naar de wc. Om iedere wc hangt een camera om te checken of alle leerlingen geoorloofd naar de wc gaan en zo niet, hebben ze kans om naar de “sweep” te worden gestuurd. Als ik dus voel dat ik een beetje moet, begin ik dus al met de hele procedure, anders ben je dus echt te laat en ga je met een natte vlek in je broek naar de restroom.

Ik weet mijn lessen best goed door te komen. Engels is wel echt onwijs moeilijk en veel hw. Nu ben ik al niet zo’n huiswerk-freak dus heb er echt geen zin in om het te maken. Elke dag moet al het huiswerk dus worden ingeleverd en je krijgt overal cijfers voor. Als ik het dus niet doe, gaat mijn cijfer gelijk naar beneden. Krijg nu alle trucjes onder de knie op ongezien de saaie opdrachten over te schrijven. Gelukkig heb ik een jongen achter me zitten die me erg interessant vind (net iets te, want hij heeft een vriendin) maar dat maakt niet uit. Hij is iedere les zo lief om me zijn antwoorden te geven zodat ik weer snel wat onzin kan neerkrabbelen. Twee weken geleden heeft de hele klas een test moeten maken om het niveau van Engels te kunnen bepalen. Vrijdag kreeg ik de uitslag; mijn engels is zo goed als het zou moeten zijn in grade 9. Dat betekend dus dat ik maar 3 jaar achterloop op de mensen in mijn klas. (Ik zit in grade 12 is de klas.) Er waren dus ook mensen in mijn klas die grade 5 hadden!

Wat ik ook helemaal ben vergeten om te vertellen dat ik heel erg goed contact heb met een Belgisch en een Frans meisje. Allebei ook natuurlijk exchangestudents. Het zijn echt onwijs toffe meiden die snappen hoe Europeanen Amerikanen zien. We zijn zo wel heel internationaal! Mei spreekt Frans, een beetje Nederlands en Chinees en ze gelooft/leeft volgens het boedisme. Noura (Frankrijk) spreekt Frans en Arabisch (Haar ouders komen uit Libië.) Omdat ze moslima is ze nu aan het vasten. Ik heb echt diep respect voor haar, ze mag namelijk ook de hele dag niets drinken. Kirsten komt natuurlijk uit Duitsland en is Katholiek. Zo zijn we een lekker mengelmoesje. Elke keer weer als we vertellen welke talen we spreken, zijn de Amerikanen in shock en vinden ze het allemaal héél intelligent.

Als jullie nog verzoeken hebben, of ergens heel nieuwsgierig naar zijn, dan hoor ik het wel. De kleine camera is in de tussentijd gevonden (In mijn onderbroekenla, waar anders!) Ik ga proberen om mijn foto’s op pikaza te zetten, want op waarbenjij.nu kan ik maar 10 foto’s zetten. Van alles maak ik nu foto’s om iedereen een beeld te kunnen geven van het dagelijkse leven en de omgeving, is wel handig als jullie ze op de één of andere manier kunnen zien natuurlijk!
Dank jullie wel voor alle reacties, het geeft me echt een fijn gevoel dat iedereen ongeveer een beetje op de hoogte is van wat ik allemaal aan het uitspoken ben. Nogmaals het verzoek aan zoveel mogelijk mensen om skype aan te maken! Msn is oké maar Skype is zoveel fijner!


See ya soon!

kiss



Kleine/grote update:

Mijn moeders is zo lief geweest om me nieuwe fotoruimte kado te doen. Ik heb alle (ja, ik weet het, te late) foto's bij mijn bloggen geplaatst. Ik zou ze wel even bekijken, dan zullen mijn verhalen een stuk duidelijker zijn!