De eerste dagen in de Vs en in mijn nieuwe huis

Ik ben aangekomen in een onwijs hartelijk gezin en ik heb een best leuk gastzusje. Ze is een beetje stil maar dat ontdooit nog wel. We hebben zo'n pech gehad met het vliegen! Van Schiphol naar
Chicago ging alles nog goed. Daar hadden we al zo’n 2 uur vertraging, want het stortte in New York. Toch werden we opgeroepen om te boarden. Het vliegtuig ging zo’n 200 meter van de gate staan en daar hebben we dus 3 uur gezeten. (ik heb er nogal weinig van gemerkt, want ik lag te slapen).
Later de vlucht alsnog gecanceled. Zit je dus om 10 uur ’s avonds op het vliegveld van Chicago met 11 exchange students. Joche en Susanne waren onze begeleiders en ze hebben het zo goed gedaan. Ze hebben ervoor gezorgd dat we voor de volgende dag nieuwe tickets hadden en ze hebben een slaapplek geregeld in een hotel. Je kan je wel voorstellen dat je na 28 uur geen slaap je echt kapot bent en de hele lol er al niet meer van kan inzien..

De volgende dag natuurlijk al weer een stuk frisser opgestaan! Dit keer met het vliegen geen pech meer gehad. Wel met de bus. Om ongeveer 3 uur aangekomen in ons hotel in New York, helaas kon de bus niet komen dus hebben we nog 2 uur moeten wachten. Door onze vertraging hadden we al een halve dag gemist. De rondleidingen in New York waren samen met de duitse studenten (waaronder mijn gastzusje). De Nederlanders als groep waren zo leuk! We konden echt zo goed met elkaar overweg!

We zijn op onze excursies ook bij ground zero geweest en in de chapel waar de brandweermannen rustten voor ze weer een 24 uur dienst hadden om de twin towers op te ruimen. Het had echt veel inpackt, er waren trouwfoto's en kinderfoto's te zien van mensen die zijn omgekomen en ook waren er veel heftige brieven, kaarsen en teddyberen. Ik ben toch onwijs blij dat ik er ben geweest. Het heeft veel sporen achtergelaten in amerika en n New York, ben ik achter. Natuurlijk ook nog in Central park, wallstreet and Time Squire geweest.

Zaterdag was de bus die ons van het hotel ging oppikken te laat, want de mensen die op de vlucht ervoor gingen pasten er niet allemaal in. Om 4 uur stonden we al op onze waggele pootjes, terwijl we pas om 12 uur de vorige waren aangekomen en om 1 uur lagen te slapen. Vanaf de douane moesten we onze vluchten zelf regelen. Echt balen dat Kirsten en ik een kaartje hadden zonder stoelnummer, ik heb dus onwijs moeten zeuren en zielig doen om in dat vliegtuig te komen. (onder het mom, we zijn zielige excange students die nog nooit hebben gevlogen en er stond al een hele familie op ons te wachten) Nou was het ook wel zo, maar ik het wel heel dramatisch staan doen. Lang leve het theater collectief en een moeder die als het nodig is een onwijze regelneef is!

Ik denk dat ik de afgelopen dagen wel 50 dollar heb uitgegeven aan drinken en eten. Vanwege de vertraging, hebben we zelf ons eten moeten kopen. Echt lekker is het niet om om 8 uur in de morning al aan de mc Donalds te zitten. geprobeerd om alles low budget te doen! (schuldgevoel van het druipende vettige broodje maar weggegeten met een zielig bakje appels, natuurlijk ook van de Mac...) Ook veel water moeten kopen. Die gekke Amerikanen drinken dus gewoon uit de kraan, maar dat is dus echt een en al chloor. Net alsof het drinkwater uit het zwembad wordt gepompt.

Even nog iets meer over de familie. Mark and Michele waren ons al aan het opwachten. Echt zo lief! Ze hadden hele mooie kaarten gemaakt met onze namen, zodat we meteen wisten waar we moesten zijn. (nu waren ze ook echt niet te missen!) In het huis kwam ik al meteen in een huge family terecht ze zijn echt zo lief en hartelijk! Gelijk de vraag of we nog wensen hadden. Heb wel verteld dat ik wilde proberen om een beetje gezond te eten. Toen Michele naar de supermarkt ging, kreeg ik meteen al de vraag of ze nog wat fruit voor ons moest meenemen.

Kirsten en ik share a room. We hebben de deal, dat we iedere maand van bed ruilen. Ik begin boven(1 persoons) , volgende maand mag ik onder ( 2 persoonsbed!) De spullen zijn al in de kasten gezet en ze doen er hier echt alles aan om het ons naar onze zin te maken.

Van mijn 'ik ga gezond eten in amerika' kwam de eerste dag al vrij weinig. Ik kreeg net te horen dat we gaan bbqen. Ja, mama, ik zal aan je advies denken met je halve porties. Maar als ik dit dus ruik gaat dat er niet in zitten. Michele reageerde wel heel enthousiast toen ik vertelde dat ik af en toe ook wel eens wilde koken.

Gisteren zijn we mee gegaan naar de kerk. Mark en Michele laten aan ons die keus, maar we vonden dat we toch zeker een keer mee moesten. Wat een saaie 2 uur waren dat! Het helpt al niet echt dat ik er niets van begreep in het Amerikaans. Ze ratelden als Nederlanders. Behalve dat snap ik al die vergelijkingen van de gekko in de honing nou niet echt met de vergelijking van je moet goed leven, maar dat zal wel aan mij liggen. De volgende keer als ik mee ga naar de kerk, wil ik naar zo eentje met een enorm bruine negerinnen die in een koor zingen en klappen en dansen.

Vandaag gaan we voor het eerst naar onze nieuwe school. We gaan overleggen met een decaan welke vakken we gaan kiezen. Er staan dus echt ongeveer 300 vakken op die lijst! Van de Army tot 3 soorten fotografie! Er mogen maar 6 vakken worden gekozen. Ik zit dus nu al aan de 13 vakken die ik toch echt allemaal wil hebben;) Natuurlijk komt sk niet meer in mijn lijst voor!

Tot nu toe heb ik het echt onwijs naar mijn zin, ik heb gelukkig nog geen last van heimwee.

Greets from far far away!
Eva